مجتمع  تجاری سپهر | دفتر معماری شیوه دگردیس

مجتمع  تجاری سپهر
معمار : دفتر معماری شیوه دگردیس (امیرحسین طاهری)

موقعیت : ایران، تهران
وضیعت: تکمیل شده
مساحت : ۱۰۱۶۴.۴ مترمربع
کاربری : اداری – دولتی
تاریخ : ۱۳۹۳
کارفرما : پژوهشکده توسعه کالبدی با مشارکت سپهر صادرات
شرکت معماری : دفتر معماری شیوه دگردیس
مدیر پروژه : علی لعل محمدی
نوع پروژه : داخلی
نظارت : خشایار بختیار ،زهرا خدابخش، امیر حسین طاهری
تیم اجرایی : پژوهشکده توسعه کالبدی
طراحی سازه : آریا دانشور، شرکت مهندسی هندسه محور
طراح فاز یک : ایمان دانشور نژاد، سعید سرانی، ایمان صدرائی طباطبائی، محمدرضا محب علی
طراح فاز دو : ایمان دانشور نژاد، بیتا رستمی، ناصر نقدی
مشاور تأسیسات الکتریکی : احمدرضا شیرزاد
مشاور تأسیسات مکانیکی : امیرحسین امیری
ارائه : شفق جاویدی، ایرسا خالقی، آریا رهنمایی، شیوا شیرازی
عکاس : پرهام تقی‌اف، سروش مجیدی، آریا رهنمایی

درباره پروژه مجتمع  تجاری سپهر

پروژه ساحل سپهر در سال ۱۳۸۵ با برنامه ای متفاوت ازچیزی که هست به دفتر ما داده شد. قرار بود دفاتر کوچک با برنامه ای مشخص در پروژه ساماندهی شوند. از همان ابتدا بنا بر این بود که طراحی به گونه ای باشد که طبقات قابلیت حداکثر تجمیع را داشته باشند و یا حتی امکان استفاده به صورت یکپارچه از کل ساختمان فراهم باشد. مهمترین فاکتوری که پس از بازدید از سایت به نظر ما آمد، موقعیت خاص زمین به واسطه همسایگی ها بود. ساخت پروژه با برنامه مذکور تهدیدی برای واحدهای همسایگی مجاور و همچنین خود پروژه ما ایجاد می کرد. زمین ماحاصل تجمیع حدود ۸ قطعه از بافت پیرامون غربی است و در سمت شرق سایت، گود برداری حاصل از ساخت پروژه عظیم تجاری – اداری است که سال ها رها شده بود و کوچه ما رابرخلاف برنامه شهری، بن بست کرده بود. به نظرمان آمد که همین موضوع استراتژی اولیه توده گذاری در سایت است، طوری که به ساختمان ما یک دیدگاه فراتر ازمنافع خود پروژه (شهری) اضافه کند و همچنین با بافت مجاور (هر آنچه که هست) در صلح قرار گیرد. 

سطح اشغال پروژه 

التفاوت سطح اشغال و محدوده ساخت به ما این اجازه را میداد که برشی در توده ایجاد کنیم که نور، هوا و منظر به اعماق پروژه نفوذ کند و ریتم مناسبی در بدنه شهری ایجاد شود. نتیجه، تولید واحدهای دو طرف نور-منظر، با امکان کوران طبیعی برای همگی آنها بود. سیرکولاسیون پروژه را با ریسک، به صورت هوا- باز طراحی کردیم، با فاصله کمی از بدنه که تعلیق آن به ما یادآوری کند که در حال گذر از فضای بینابینی هستیم. همین راهروها، مسیرهای تاسیساتی ما را نیز سازماندهی کرد. با یک عقب نشینی ۴ متری از شمال امکان نورگیری مستقیم برای بلوک خود فراهم کردیم و منظر همسایگان شمالی را نیز سطحی فعال کردیم. بعد از ساخته شدن همسایه تجاری – اداری شرقی، ساختمان ما رو به درون دارد و کمترین هزینه را از همسایگی با آن می پردازد.کنیتکس برای بخش هایی از نما، لوور سفید  با ورق کامپوزیت، موزائیک درجا برای کفسازی مشاعات، نرده با پروفیل. هیچ متریال غیر ایرانی در پروژه استفاده نشد.