ساختمان تجاری-اداری نوشهر | دفتر مهندس نیما مکاری و همکاران

 ساختمان تجاری-اداری نوشهر
معمار: دفتر مهندس نیما مکاری و همکاران 

شرکت / دفتر طراحی: دفتر مهندس نیما مکاری و همکاران
مدیر طراحی: نیما مکاری
مسئول طراحی: مجتبی نبوی
همکاران طرح: امیرحسین یوسفی، حمیده آچاک، لیلا گلباغی، حسن دهقانپور
طراح سازه: مهندس شاه بهرامی
تاسیسات مکانیکی و الکتریکی: شرکت کنکاش مکانیک

ساختمان تجاری-اداری نوشهر

درباره پروژه ساختمان تجاری-اداری نوشهر

کیفیت بالای فضایی در ساخت‌مایه محیط طبیعی حاشیه دریای خزر،در مقایسه با کیفیات متداول در متحدثات انسانی این بوم به گونه ای است که گویی تمامی اتفاقات مطلوب محیط مسکونی در خارج از بنا به وقوع می پیوندد.در یک دریافت اولیه ، بنای بومی ناحیه خزری تنها ماحصل تلفیق نظرگاه (ارسن پایش) و سرپناه است.استفاده از مصالح بوم آورد و وقوف سازنده به بازگشت پذیری مصالح آن و کیفیت پایین ساخت ابنیه در مقایسه با ابنیه گونه درونگرا در مناطق مرکزی ایران،همگی موید این موضوع است که پنداری سازنده علیرغم میل باطنیش و فقط ناظر بر نیاز به سرپناه وادار به ساخت می گردد.به طور خلاصه می توان بیان کرد که در این بوم ،کیفیت فضای پیرامون بر فضای اندرون رجحان کامل دارد.با این مقدمه می توان تفکر حاکم بر شکل‌گیری پروژه را در دو عنوان زیر مطرح نمود.

 سرایت فضا از پیرامون به اندرون 

در ساختمان اداری – تجاری نوشهر آنچه ایده مبنایی طرح است،تداوم فضا از پیرامون به اندرون بناست.به عبارت دیگر سیری از خارج بنا به وجه نما و از آنجا به داخل آن.
ترجمان کالبدی ایده مطروحه ، شیوه سازمان دهی جدیدی در نظرگاه های(آیکون متداول معماری گونه برونگرا) واحد های اداری مجموعه است.این سازماندهی ناظر به محیط خارجی بنا ولی در داخل توده بنا شکل می یابد.حرکت موصوف از محیط پیرامونی پروژه آغاز می گردد و همراه با مخاطب پروژه به آن نزدیک می شود.در برخورد با وجه اصلی پروژه ،تراس‌ها و نظرگاه های نمای پروژه و شکاف ورودی را شکل می دهد و همراه بازدیدکننده پس از گذر از پله های ورودی تا ابتدای درب ورودی در میان پروژه او را مشایعت می کند.در تمام طول مسیر حرکت مخاطب،کیفیت فضای طبیعی به وسیله چیدمان متنوع تراس‌ها و قرارگیری به سامان وید و گشایش های درونی بنا معرفی می گردد.در واقع فضای منفی میان پروژه از جنس همان فضای با کیفیت خارجی است.در یک توصیف معمارانه ، محصول نهایی پروژه،بیش از آنکه نوشهری باشد،بیشتر همسان معماری ناحیه گرم و خشک استان گلستان و یا معماری بومی استان بوشهر است.جایی که محصول معماری،درونگرایی و برونگرایی را توامان در خود تفسیر می کند.

 همسازی با اقلیم 

در پروژه ساختمان اداری نوشهر به مانند تمامی ساختارهای منطبق با اقلیم در عمومی نواحی ایران ( اقلیم معتدل و مرطوب،گرم و مرطوب و گرم و خشک)،از “جریان هوا” و تهویه طبیعی برای ایجاد آسایش اقلیمی بهره برده شده است.با توجه به جهت‌گیری شمالی – جنوبی پروژه و وزش همیشگی باد در محور عمود بر دریا در نواحی ساحلی، گشایش عمیق میان پروژه به همراه دریچه موجود در بام شیشه ای وید(void) میانی عمل مکش رطوبت از مجموعه را به طور دائمی انجام می دهد.البته این مسئله تاثیر مستقیمی در برودت هوا ندارد و تنظیم درجه حرارت فضای بسته مجموعه بر عهده سیستم های اکتیو تاسیساتی است.

روشنایی محیط

نکته ظریف در طراحی اقلیمی ابنیه در نواحی ساحلی با حد رطوبت بالا (اقلیم معتدل و مرطوب در شمال کشور و گرم و مرطوب در جنوب کشور)افزایش محسوس شدت تابش است.به دلیل ذرات آب معلق موجود در هوا و انکسار متناوب نور موجود در محیط ، حد روشنایی موجود در محیط عموما باعث خیره گی و افزایش حجم میزان نور ورودی به داخل بنا بدون در نظر گرفتن جهت تابش می گردد.افزایش نیم سایه‌ها در این اقلیم خود موید این موضوع است.در پروژه ساختمان اداری نوشهر نمای اصلی بنا علیرغم جهت‌گیری شمالی ،به دلیل مساحت سطح شفاف قابل توجه ،با استفاده از شیدرهای (shader )عمودی در مقابل روشنایی بیش از حد محیط پیرامون محافظت گردید.

[images_grid type=”carousel” auto_slide=”yes” auto_duration=”7.5″ cols=”three” source=”media: 10398,10397,10396,10395,10394,10388,10390,10385,10393,10392,10391,10389,10387,10386″]