ساختمان مسکونی ۶۹ | شرکت طراحی آراد

ساختمان مسکونی ۶۹
معمار: شرکت طراحی آراد (کوروش دباغ، بهرام کلانتری)

موقعیت : ایران، تهران
وضعیت : ساخته‌شده
مساحت : ۴۰۰ مترمربع
زیربنا : ۲۵۰۰ مترمربع
کاربری : مسکونی
تاریخ ساخت : ۱۳۸۶-۱۳۸۹
تیم طراحی : نیلوفر نیکسار، انوشیروان خرازی، مجید پژوهی، بهزاد برزگر، پدیده تیموریان، مهرداد کارآموز، مهدی هولاکویی
عکاس : علی دقیق

درباره پروژه ساختمان مسکونی ۶۹

دفتر معماری آراد از سال ۱۳۸۰ به طور حرفه ای فعالیت خود را با همکاری دو معمار برتر ایرانی بهرام کلانتری و کوروش دباغ آغاز کرده است. فعالیت آن ها در حوزه های مختلف گسترش یافته و تقدیر شده است، به طوری که می توانیم بگوییم این گروه جزئی از تجارب معاصر معماری ایران می باشند.این گروه پروژه های متنوعی از جمله مسکونی، اداری و غیره را طراحی و اجرا کرده اند. در گذشته به معرفی چندین پروژه از این دفتر را به شا معماران گرامی معرفی کردیم. اکنون در این بخش خط معمار قصد دارد شما را با یکی دیگر از پروژه های دفتر معماری آراد آشنا سازد. ساختمان مسکونی ۶۹ یکی از پروژه های قدیمی تر و موفق دفتر معماری آراد می باشد که در سال ۱۳۸۸ اجرا شده است.

شرح پروژه

کانسپ این پروژه براساس گسترش فضاهای برنامه و ترکیب آن ها در یک بخش می باشد. این کار با هدف پیدا کردن یک سازمان منحصر به فرد در بین فضاها انجام شد که یک مجتمع مسکونی مناسبی را از لحاظ منحصر به فرد بودن و کیفیت ایجاد می کند. در حالی که استانداردهای مناطق مشترک را در سراسر آن اعمال می کنند. به طور معمول منازل مسکونی و تقسیمات سطوح در شهر تهران، سطور مستمری را از ساختمان های رو به شمال و جنوب، کم عرض با نور ناکافی ایجاد می کنند. 

این شهر های شلوغ در گذشته ای نه چندان دور ، معمولا مناطقی بودند که در آن خانه های مسکونی برای حداکثر دو خانوار ساخته می شد. بر اساس قانون نا مناسب فعلی شهرداری که از فضای مجاز و قابل ساخت زمین ها ( ۶۰ % از آن فضاها اجازه ساخت دارند) تنها می توانند سطوح مسکونی تک واحده را در خود جای دهند تا بتوانند نور مناسب و کیفیت فضایی را ارائه دهند.

هدف اصلی پروژه

بنابراین می توانیم بگوییم که هدف اصلی در این پروژه تقسیم بندی در کل فضا به نحو احسنت و نور محدود ساختمان در میان ۷ واحد مسکونی بود. به طور معمول تقسیم بندی این نوع ساختمان ها به گونه ای است که هر طبقه به یک واحد مسکونی و گاهی اوقات دو واحد و حتی در مواردی هم بیش از آن اختصاص می یابد. در موارد دیگر می توانیم بگوییم که واحد های بیشتری در هر طبقه وجود دارد که کیفیت فضایی براساس کمبود نور خورشید و استانداردهای پایین تری که می توانند در مناطقی مانند پارکینگ و فضای تفریحی ارائه دهند، کاهش می یابد. این به نوبه خود منجر به طراحی طرح های مختلف و منحصر به فرد در تمامی واحد ها در هر طبقه با نما و ترکیب بندی هندسی که منعکس کننده یک سازمان اتفاقی است،می شود.

ایدهٔ شکل‌گیری ساختمان مسکونی ۶۹

ایدهٔ شکل‌گیری این پروژه بر اساس گستردگی سطوح به صورت ترکیبی در مقطع پروژه بوده است. این گستردگی در تعامل با صورت مسئله و ایجاد یک مجموعهٔ مسکونی با سرانه‌هایی متناسب از لحاظ کیفیت فضایی واحدها و نیز تخصیص استاندارد مشاعات آن صورت گرفته است.

بلوک‌های مسکونی و تقسیم‌بندی زمین‌های شهری در تهران، غالباً بر اساس الگوی ساختمان‌های پیوسته با کشیدگی شمالی-جنوبی و با عرض نورگیری بسیار کم شکل گرفته‌اند و اغلب این زمین‌ها در گذشته‌ای نه چندان دور، محل احداث واحدهای مسکونی شخصی یا نهایتاً دو خانواری بوده است. سطوح کم نورگیری و قوانین نامرتبط سطح اشغال زمین (۶۰ درصد شمال زمین) صرفاً در بناهای تک‌واحدی جواب‌گوی کیفیات فضایی پروژه‌اند.